18 Temmuz 2013 Perşembe

Aç kalbini, eve geliyorum…

Sokağın yerden tavanına kadar o iç donduran soğuna, odanın bir köşesinde tek başına eşlik ediyor insan bazen. İnsan ne kadar yalnızlaşıyor farkında olmadan, çevresindekilere yabancılaşıyor. Öyle ki bazen kimseyi istemez oluyor yanında. Ne kadar yalnızlaşırsak yalnızlaşalım o kadar güçsüzleşir ama bir o kadar da büyürüz içimizde… Bazen bir şey oluyor, kimsenin seni anlamadığını düşünüyorsun, yalnızlaşıyorsun, çayını tek kişilik yapıyorsun, askıda bir tek ceket kapıda bir çift ayakkabı kalıyor bazen, çayına eşlik eden bir tanecik baş döndüren bir sigaran…  
Hissedebiliyor musun sen de, iliklerine kadar buz tutan gecenin soğunda, tek başına yatağa girdiğin zaman yalnızlığı? Anlayabiliyor musun birinin sıcağına ihtiyaç olduğunu?  Uzaklardayken sen, sen üzgünken fark edebiliyor musun gülüşlerimin sonsuza dek yok olduğunu? Belki hepsini sen de yaşıyorsun…

Soğuk iklimlerden sıcak iklimlere geçiyorum sen geldiğinde, mevsim yaz oluyor, en taze meyveler oluyor. Gözlerin dolduğunda gözlerimden süzülüyor damlalar… 


Hep hissetmek istemiştin aşk nasıl bir duygu diye, hep anlatmaya çalışmıştım hissetmen için gerekli tek bir şey var aslında; Dokun gözyaşlarıma dudaklarınla, hisset dünyamı parmak uçlarında ve evet şimdi yakalayabiliriz sonsuzluğu ve sevebiliriz sonsuza dek… Sonsuzluk bugünümüzdür… Şimdi hiç olmadığımız kadar yakınız, şimdi iki bedenin nasıl tek bir beden olabileceğini daha iyi anlıyoruz… İki kalp nasıl bir atar? Bunun cevabı burada gizli, tamda senin göğsümün üzerinde yattığın yerde, benim seni sıkıca sardığım anda gizli…

Özgürüm ben! 

Sevdiğim insan sayesinde özgürüm, zincirlerim yok, girmem gereken dar kalıplar yok, kendim olduğum yerde özgürüm ben. Sevdiğimin kollarında, dilediğim gibi davrana bilirken özgürüm ben, onun yanında huzurla uyuya biliyorken özgürüm ben…  Onun varlığı sayesinde özgürüm ben. Yaşıyorum! Ne zaman tökezlesem bana hep bir umut olduğunu söyledi, sadece gözlerine baktığım anda bile ona nasıl ihtiyacım olduğunu anladı.. BİZ susarak bir çok konuda anlaştık, sadece bakışlarıyla  bile nasıl sevdiğini hissettiren bir sevgiye sahip sevgilim varken konuşmaya ne gerek var ki? Sadece sarılsam yeter, gözlerinin içine bakabiliyor olsam yeter… 

Burada olmalısın, tam şuanda sana ihtiyacım varken keşke burada olabilsen… Keşke tam şuanda göğsümün üzerinde uyuyor olsan, ellerini tutup sana sıkıca sarılabilsem, kalbinde olan evime bir kez daha dokunabilsem keşke… Keşke burada olsan bir ağacın toprağına sarıldığı gibi sarılsam sana… 

Biz birlikte ayakta duruyoruz uzaklaşırsak düşeriz…  Zor zamanlar hep olacak, ellerim seni sarmak için, düşmeni engellemek için hep bir adım geride sana uzanmış bekliyor olacak…
Bir parça tebessümünü görmek için en güzel renklerimle boyardım gökyüzünü… Yıllar sonra senin sayende tanıştım ben benimle, şimdi duramam, kim olduğumu biliyorum… Şimdi, tamamen seninim ve bundan korkmuyorum! Ve tüm yaşamım şimdi başlıyor…

Seninleyken hiçbir zaman diliminin önemi yok veya mekanın seninle her yer aşk dolu benim için, seninle her şey mutluluk benim için. Ve şimdi içinde bulunduğumuz bu gökyüzü cennet ve bu soluduğumuz aşk… 

İyi ki sevgilim, iyi ki ömrüm seninle nihayete erecek!  

kotpilot.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder