Çünkü çok fazla yalnız uyandım…

Son zamanlarda çok agresifim tıpkı sürekli değişen ve ayarında duramayan bu ilkbaharımsı sonbahar gibi… Çok şey geldi başıma, onca badire atlattım, hep güçlü durdum, dik durdum bir şekilde çünkü böyle olmak zorundaydı çünkü dik durmak zorundaydım… Son zamanlarda çok agresifim… 

Uzun zaman oldu aynı yastıkta uyumayalı, saçını okşamayalı… Sıcağından çok uzak kaldım, o bana güç veren gözlerinden… Parmak uçlarında bulduğum hayattan… Nasıl özledim, nasıl hasret kaldım yeryüzündeki hiçbir cümle bunu tanımlayamaz, hiçbir duygu bunu anlatamaz… Sadece "özledim…" demekle yetinebiliyorum, sanki içimde kopan tüm o fırtınaları sana anlatabilecekmiş gibi…

Bilirsin beni, denize ne kadar aşık olduğumu, maviliklerde olmayı ne çok sevdiğimi ve yeşillerin arasında olmayı… Güneşli zamanları özlüyorum tekrar maviliklere kavuşabilmek için, sonbahardan yaza kadar olan süre kısaca tüm kış maviliklerin özlemiyle yanıp tutuşuyorum, bir kere o derinliklere dalsam hayattaki tüm sıkıntım, stresim, üzüntüm gidecekmiş gibi geliyor böyle özlüyorum mavilikleri… Seni de tıpkı mavilikleri özlediğim gibi özlüyorum, sarılsam tüm kötülüklerden, tüm karanlıklardan, tüm mutsuz ve huzursuzluklarımdan kurtulacakmışım gibi, sıcağında uyusam kendimi güvende hissedecekmişim gibi, aşkının en derin halini hissedecekmişim gibi… 

Hüzünlerim var benim sevgilim, senin olmadığın zamanlarda canımı yakan… Canımı kanatan can kırıklıklarım var benim, sensiz geçirdiğim gecelerden kalan… İyi geçmeyen günlerim var benim, elinden tutamadığım günlerden kalan… Aymayan günlerim var benim, uyandığında gülümseyen yüzünden günaydınları duyamadığım günlerden kalan… Bitmeyen günlerim var benim, tatlı dilinle iyi geceler dileyemediğin günlerden kalan… Güçsüz ve güvensiz hissettiğim günlerim var benim, senden ayrı kaldığım günlerden kalan… Nefes alamadığım günlerim var benim, parmak uçlarından uzakta geçirdiğim günlerden kalan… 

Benim sana ihtiyacım var, ilgine, sıcağına, gülüşlerine ihtiyacım var… Mutlu olmam için mutlu olmana ihtiyacım var… Uyuyabilmem için sana sarılıp uyumaya ihtiyacım var… Nefes alabilmek için parmak uçlarında bulduğum hayata ihtiyacım var… Aşkını yaşa bilmem için aşkının sıcağını hissetmeye ihtiyacım var, sana ihtiyacım var… Mahrum etme beni aşkından… Gözümü açtığımda senin gülen yüzünü görmeye ihtiyacım var… 

Seninle geçirmem gereken güdüzlerim ve gecelerim var benim, gel artık sevgilim. Birbirimize ihtiyacımız var bizim… Ayrı ayrı şehirlerde değil, aynı şehirde yan yana olduğumuzda birbirini tamamlayan bir cümle haline geliyoruz…. Dünyada seni, beni, BİZi hiç kimseye değişmem, bu huzuru bu sonsuz güveni bu mutluluğu… 

Yağmur düşüyor şehrimin sokaklarına, gökyüzü kararıyor; içime içime işliyor karanlığı, özlemin çöküyor yüreğime, gözlerimde yağmur bulutları dolaşmaya başlıyor, sonra birden bir şimşek çakıyor bir gök gürültüsü ve başlıyor gözlerimden sağnaklar, önce yanaklarıma sonra, sonra üzerime yağıyor… Çok özledim, çok fazla özledim, çok fazla ihtiyacım var… Mutsuz bir çocuğun çikolataya olan ihtiyacı gibi, gemilerin denize olan ihtiyacı gibi, yağmurların bulutlarına olan ihtiyacı gibi, toprağın güneşe ve suya olan ihtiyacı gibi ama tonlarca kat fazlasıyla ihtiyacım var sana…

Son zamanlarda çok agresifim, çünkü son zamanlarda çok fazla yalnız uyandım…

dipnot: Bu adamın, sana  hiç olmadığı kadar çok ihtiyacı var!

kotpilot.