Belki de hatanın en büyüğü benim yaşamamdı. Artık bunun bir önemi kalmadı, rüzgarın sesiyle kulağıma fısıldayan ölümün peşinden gidiyorum…

Haklıydı herkes, dünyanın en büyük yanlışı bendim. Sevinçlerim en dorukta, hüzünlerim en dorukta, telaşlarım en dorukta, sevgim hep en doruktaydı yada en dipte, hiçbir zaman ortam yoktu… Zarardı bu. Büyük bir zarardı çevremdekilere, hiçbir şeyimin sınırının olmayışı… 

Mutluluklar size klasın, yüksek dağların ardından gelen soğuk ölüm rüzgarıyla gidiyorum. 

İyi biri olmak istedim, iyilikler yapmak için uğraştım, telaşlandım bir şey olduğunda sevdiklerime, yardım etmeye çalıştım sürekli… Kiminde başarılı oldum, kiminde başarısız oldum… İyilik yapmaya çalışırken, kötülük yaptığımı hiç fark etmedim yada öyle algılanacağını insanlar tarafından… Sanırım iyi olmak bana göre değildi…

Cenneti düşlemiyorum, düşlemedim.  Hiçbir zaman buna hakkım olmadı zaten. Cehennemin en sıcak yerinin benim olduğunu hep bildim. Yarım kalan hayallerimle birlikte, ölüyorum bu gece ruhumun en derinliklerinde…

kotpilot.